دریافت فایل تصویری   


 حتما همه را بخوانید

روحانی: من اجازه نمی دهم امید مردم را ناامید کنید.
ما هم اجازه نمی دهیم توهم را به جای امید به مردم القاء کنید.
[پیام فضلی نژاد]


با جماعت بسیار قلیلی طرفیم که تیم ملی فوتبال می‌بازد، جشن می‌گیرند، بازی لغو می‌شود، جشن می‌گیرند، داور اعلام اوت دستی به نفع ما، آن هم در نیمه زمین خودمان می‌کند، جشن می‌گیرند و کلا جشن می‌گیرند! اینکه حالا روز تابوت باشد یا سالروز گهواره، هیچ برای‌شان مهم نیست..
مجلس محترم، هر جور شده، مصوبه‌ای تصویب کند بلکه این جمع قلیل، یک روز از سال را همین‌طور الکی بریزند فلان‌جا، تا می‌توانند جشن مفصلی بگیرند و دور همی خوش باشند! پیشنهاد می‌کنم این روز، در تقویم هم گنجانده شود که کار عیب نمی‌کند از محکم کاری!
من این نکته را واقعا جدی گفتم، چرا که بیم از آن است دشمن قداره‌بند، در محاسبه عدد این جماعت، نیز کم و کیف‌شان، دچار اشتباه شود و تحریک به سهم‌خواهی مضاعف و پیشروی بیشتر!
بنابراین خودمان این گروه جشن‌ سرخود شادی ‌اولی را که عمدتا رفتار بر سیاق ندیدبدیدها می‌کند مهندسی کنیم، هم به ایشان کمک وافر کرده‌ایم، هم به دشمن جلاد، که بی‌خود توهم نزند!
[حسین قدیانی]


 

قابل پیش بینی بود که بازهم مردم مستضعف و محروم ساکن میدان ونک، میدان کاج، پارک وی، قیطریه، پاسداران، نیاوران، میرداماد و تعدادی دیگر از مناطق شمالی و غربی تهران که در سالهای گذشته تحریم ها فشار زیادی به آنها وارد کرده بود! با پورشه، پرادو، بنز و سانتافه هایشان به خیابان بیایند تا برای محدود شدن توان استراتژیک کشور و همزمان باقی ماندن تحریم ها، جشن پیروزی برگزار کنند..
اگر قرار بود به معنای واقعی کلمه مردم از توافق هسته ای جشنی بر پا کنند، شب گذشته نه فقط چند خیابان شمالی تهران بلکه تمام تهران از میدان شوش تا میدان خراسان، میدان شهدا، میدان بهارستان، میدان انقلاب و.. نیز باید شاهد حضور مردمی می بود که از این اتفاق خوشحال بودند اما کاملا برعکس، آن هایی که در همه این سال ها بیشترین فشار اقتصادی ناشی از تحریم ها را تحمل کردند شب گذشته دلیل و حجتی برای خوشحالی نداشتند چون نه از رفع تحریم ها مطمئن بودند و هم آن قدر «فهم» و «شرافت» داشتند که بعد از محدود شدن توان هسته ای و استراتژیک کشور، با خوشحالی کف خیابان به دشمن آدرس غلط برای ادامه پیشروی را ندهند.
[امیرحسین ثابتی]


 
این فضای احساسی پسامذاکرات و پساتوافق دیر یا زود رنگ خواهد باخت و آن موقع افکار عمومی صرفاً به انتظار معجزه توافق و حس و لمس آثار آن در زندگی و معیشت و سر سفره و جیب خود خواهد نشست.
آن زمان آن کسانی که همه مشکلات اقتصادی و حتی آب خوردن مردم را به تحریم‌ها و توافق هسته‌ای گره زدند و به دست خود این انتظار کاذب را در عموم جامعه خلق کردند، بیشترین ضرر را خواهند کرد.
[اسید محسن میرشمسی]


این تحریم ها هر کسی را بدبخت کرد، هر کارگری را بیکار کرد و دست هر بیماری را از دارو دور کرد، برای جماعت شمال تهران کم خیر و برکت نداشت.. کم کسانی را یک شبه شاسی بلند و پورشه سوار نکرد. تاریخ درباره جشن مزورانه شمال نشینان تهران در لحظاتی که کارگران جنوب تهران می خوابیدند تا فردا به خاطر تاخیر از کارشان اخراج نشوند هم قضاوت خواهد کرد..
[صادق فرامرزی]